Dobryszyce

Wieczorem 24 stycznia 1863 r. oddział powstańców zarekwirował w majątku Augusta Czarnieckiego w Dobryszycach 12 koni z zaprzęgami. Prawdopodobnie była to grupa powstańców pod dowództwem Edwarda Staweckiego, która po nieudanym napadzie na Radomsko wycofywała się w tym kierunku (patrz więcej: Kodrąb).

W księdze zgonów parafii Dobryszyce odnotowano akt zejścia młodego mężczyzny nie będącego jej mieszkańcem czasowo bawiącego się we wsi Dobryszycach Pawła Adamusiaka (lat 23, terminatora szewskiego, na stałe zamieszkałego w Szczercowie, nieznanych rodziców i miejsca urodzenia, zm. 13 V 1863 r.). Prawdopodobnie mógł to być powstaniec z oddziału Oksińskiego lub Cieszkowskiego.

Powstańcy związani z gminą Dobryszyce

Dąbrowski Ignacy, szlachcic, poch. z Galonek, członek oddziału powstańczego, wzięty do niewoli i decyzją Audytoriatu Polowego z 24 VIII 1863 r. skazany na zsyłkę na Syberię.

Kolko Jan, s. Adama, ur. ok. 1829 r., włościanin, poch. ze wsi Wiewiórów Rządowy. Schwytany przez chłopów w karczmie bez broni, wysłany do Pskowa do rozpatrzenia sprawy przez MSW, następnie skazany na zesłanie na Syberię.

Krąkowska Sabina Włodzimiera z Jodłowskich (1842-1923) – właścicielka ziemska, uczestniczka powstania. Ur. 27 X 1842 r. w Woli Blakowej, c. Józefa (właściciela Biestrzykowa, a następnie folwarku Marianka w dobrach Rędziny oraz Rożnów koło Radomska leżących w dobrach Zdania) i Honoraty z Rutkowskich małżonków Jodłowskich, siostra Stanisława (patrz: Kruszyna). W powstaniu była asystentką cywilnego naczelnika pow. wieluńskiego Alberta Szusterskiego (właściciela majątku Żytniów, żonatego z Teklą z Rutkowskich). Przewoziła dokumenty i broń. W 1864 r. wyszła za mąż za Maksymiliana Krąkowskiego patrz więcej: Stobiecko Szlacheckie). Małżonkowie mieli dzieci: Wacławę Michalinę Stefanię (1867-1944), Janinę (1869-1870), Wacława Bolesława (1870-1871), Bolesława Emila (1872-1874), syna zmarłego przy porodzie (1874), Mariannę Antoninę (ur. 1878), Włodzimierę (1879-1880), Felicję (1881-1964) i Aleksandrę Franciszkę (ur. i zm. 1883). Początkowo po ślubie  mieszkali w folwarku Marianka w dobrach Rędziny, później przenieśli się do Rożnów koło Radomska leżących w dobrach rodzinnych żony Zdania. Około 1872 r. przenieśli się do Warszawy. Włodzimiera zm. 8 XII 1923 r. będąc wdową w Zgierzu, pochowana na miejscowym cmentarzu (uzupełnienia: akt. zg. 34/1870, Radomsko; akty ur. 35/1873, 472/1878, 1000/1880, 211/1882, 1244/1883, akty zg.: 107/1874, 353/1874, 754/1880, 852/1883, Warszawa par. Wszystkich Św.; Sabina Włodzimiera Krąkowska, Zgierz, https://mapa.powstancystyczniowi.pl/index.php/view/map/?repository=styczen&project=styczen, pobrano 5 XII 2023).