24 IV 1864 r. (prawie pół roku od śmierci) w Dworszowicach Kościelnych sporządzono akt zejścia Andrzeja Bandurowskiego (s. Michała, lat 24, ur. w Złotym Potoku, karczmarza ze wsi Ładzice, zm. 29 XI 1863 r. o godz. 23 na pustkowiu Grabiec). W akcie nie podano przyczyn zgonu, ani tak dużego opóźnienia jego zgłoszenia. Zgon ten można wiązać z opisywaną przez Kazimierza Krzemińskiego egzekucją wykonaną przez powstańców: (…) we wsi Ładzice byłem świadkiem powieszenia w lesie zdrajcy – Polaka, który utrzymywał karczmę, wiedział o planach powstańców, przetrzymywał ich, rzekomo dopomagał im, a w pewnej chwili wszystkich nikczemnie zaprzedał Moskalom. Karę powieszenia wymierzyli zdrajcy Ojczyzny sami powstańcy.
Powstańcy pochodzący z gminy Ładzice
Kobyłecki, student Instytutu Politechnicznego i Rolniczo-Leśnego w Puławach pochodzący z Woli Jedlińskiej, towarzysz broni Ignacego Kozłowskiego.
Krąkowski, kapitan. Pisano, że był stryjecznym bratem majora Polikarpa Krąkowskiego i należał do oddziału T. Cieszkowskiego. Miał zginąć pod Broszęcinem (10 IV 1863) lub Ruszkowem. Wiadomość o jego śmierci w czasie powstania jest prawdopodobnie błędna, ponieważ wiele wskazuje, że kapitan Krąkowski to w rzeczywistości rodzony brat Polikarpa – Maksymilian (ur. w 1838 r.), który w 1863 r. mieszkał u starszego brata Władysława w Stobiecku Szlacheckim. W 1864 r. ożenił się w Rędzinach z Włodzimierą z Jodłowskich (uczestniczką powstania). Po ślubie mieszkali w folwarku Marianka w dobrach Rędziny, później przenieśli się do Rożnów koło Radomska leżących w dobrach Zdania.
Krąkowski Polikarp Roman Narcyz h. Trąby (1827-1863) – właściciel ziemski, major wojsk powstańczych. W czasie powstania mieszkał u swojego brata, dziedzica Stobiecka Szlacheckiego – Władysława (patrz więcej: Radomsko).
W artykule Bohater z Gomulina – żołnierz wolności roku 1863 („Nasza Gmina, Bezpłatny Informator Gminy Wola Krzysztoporska”, 2014, nr 1, s. 9) znalazła się informacja, że właściciel dóbr Ładzice Kazimierz Stokowski brał udział w powstaniu i pomagał werbować ochotników, za co został aresztowany i skazany na osiedlenie na Syberii. Stokowskiego faktycznie zesłano na Syberię, nie był jednak właścicielem ani dzierżawcą dóbr Ładzice – zarządzał majątkiem Łobudzice w pow. bełchatowskim (AGAD zespół 238, sygn. 4, k. 450v; zespół 242, sygn. 7, k. 198v-199).