Na początku maja 1863 r. „Czas” i „Gazeta Narodowa” podawały za „Breslauer Zeitung” wiadomość o mającej się odbyć w okolicach Brzeźnicy potyczce. Wydarzenia te nie zostały potwierdzone w żadnych innych publikacjach, prawdopodobnie jest to tzw. „kaczka dziennikarska”.
„Gazeta Narodowa 1863, nr 76, s. 3.
W aktach Zarządu Generał-Policmajstra w Królestwie Polskim znajdują się wzmianki o potyczce pod Brzeźnicą, która miała się odbyć 23 II 1864 r. W czasie rozbicia oddziału niejakiego Krzysztofowicza vel Krzysztajerowicza wzięto do niewoli co najmniej 6 powstańców: Jakuba Dulewskiego (s. Aleksa, włościanin, ur. ok. 1833 r., poch. z Łękawy), Jana Gedlicha (s. Wojciecha, ur. ok. 1839 r., włościanin, poch. ze wsi Kostrzyna w pow. wieluńskim), Józefa Gralę (s. Tomasza, ur. ok. 1845 r., poddany pruski, włościanin), Jana Kopernieka vel Kopernika (ur. ok. 1840 r., włościanin, poddany austriacki), Wawrzyńca Kowalczyńskiego (s. Siemiona, ur. ok. 1809 r., włościanin, poch. z Kamieńska) i Piotra Woźniakowskiego (s. Jana, ur. ok. 1824 r., włościanin). Wszyscy zostali odesłani do Pskowa do rozpatrzenia ich spraw przez MSW. Co najmniej do lat 40. XX w. w zbiorowej pamięci mieszkańców Brzeźnicy żywa była opowieść, że w miejscu zwanym „szubienicą” stracono kilku powstańców. Możliwe, że wiadomość dotyczy tej potyczki.
Po powstaniu styczniowym w wyniku reformy administracyjnej z lat 1869-1870 Brzeźnica, podobnie jak niektóre inne małe miasta, została zdegradowana do rangi osady.
Powstańcy i osoby represjonowane z gminy Nowa Brzeźnica
Bednarczyk Józef Gabriel, s. Mateusza, szlachcic, ur. ok. 1841 r., żonaty, ekspedytor poczty w Brzeźnicy (1861-1866) oraz pełniący obowiązki wójta gm. Dubidze. Obwiniony o wydanie paszportu powstańcowi Mączkowskiemu(?), skazany na karę grzywny w wysokości 50 rs.
Chlebowski Piotr, nauczyciel, mieszkaniec Brzeźnicy, uczestnik powstania, poszukiwany przez władze carskie listem gończym.
Hauzer (Gauzer) Stanisław, s. Karola, ur. ok. 1837 r., ziemianin, poch. z Dworszowic Kościelnych. Aresztowany na podstawie zeznań świadków, decyzją z 7 IX 1863 r. wcielony (30 IX 1863) do armii carskiej.
Jodłowski Konstanty, poch. prawdopodobnie z Brzeźnicy, s. Amelii. Za udział w powstaniu skazany na 6 lat robót katorżniczych w fabrykach syberyjskich, odesłany transportem 24 XII 1864 r., przebywał w Czeremchowie w gub. irkuckiej. W 1873 r. Amelia Jodłowska usiłowała dowiedzieć się od władz o losie syna, ponieważ od roku nie miała od niego wiadomości.
Kowalski Antoni, s. Kazimierza i Agnieszki z d. Śliwińskiej, ur. 11 I 1842 r., mieszczanin, poch. ze wsi Dubice (dziś: Dubidze) koło Brzeźnicy (akt ur. 4/1842, Nowa Brzeźnica). Wzięty do niewoli na terenie gub. radomskiej, 22 VI 1863 r. wcielony siłą do armii carskiej.
Kowalski Leon, s. Kazimierza, ur. ok. 1843 r., włościanin, kawaler, poch. ze wsi Dubidze, aresztowany za udział w powstaniu, skazany na 2 lata rot aresztanckich.
Krzypkowski Wincenty, s. Grzegorza i Katarzyny z d. Sosińskiej, ur. 24 III 1843 r. w Starej Brzeźnicy, włościanin (akt ur. 47/1843). Aresztowany 31 III 1864 r. w Galicji, gdzie się ukrywał. Wysłany do Pskowa do rozpatrzenia przez MSW, sądzony we Włodzimierzu, skazany na 4 lata rot aresztanckich.
Smużniak Stanisław, włościanin, poch. z Dworszowic, za uczestnictwo w powstaniu zesłany do gub. astrachańskiej.
Tarkowski Damazy, s. Mateusza, ur. ok. 1841 r., mieszczanin, poch. z Częstochowy. Aresztowany 19 III 1864 r. w Częstochowie za przynależność do oddziału Krzysztofowicza (rozbitego pod Brzeźnicą 23 II). Skazany na ciężkie roboty na Syberii.
Wierzbicki Stanisław, s. Hipolita, ur. ok. 1839 r., ziemianin zamieszkały w Dworszowicach Kościelnych. Wzięty do niewoli i wcielony karnie do wojska rosyjskiego (26 VII 1863).