W Borzykowej we dworze Ignacego Rutkowskiego zorganizowano powstańczą szwalnię, w której szyto mundury i odzież. Nadzorowała ją córka Ignacego – Bolesława Marianna, a pracownikami byli: Wojciech Tarka, Joanna Janina Pytel i Kazimiera Pytel. Zarówno Ignacy jak i jego syn Władysław Marek (patrz więcej: Chorzenice) wzięli udział w powstaniu z bronią w ręku. We dworze ukrywano też powstańców, dwóch z nich aresztowano 14 XI 1863 r. Byli to: Andrzej Szwarc vel Szwartz (s. włościan Ludwika i Karoliny z d. Peszel, ur. 15 XI 1845 r. w kolonii Czarny Las – akt ur. 76/1845, Biała, dziś: pow. kłobucki) i Franciszek Zakrzewski (s. Ignacego, ur. ok. 1848 r., włościanin, poch. z pow. wieluńskiego) – obu wysłano do Pskowa do rozpatrzenia sprawy przez MSW. Dwór nie dotrwał do dzisiejszych czasów.
Borzykowa, miejsce na wyspie na jednym ze stawów, gdzie stał dwór I. Rutkowskiego (fot. G. Mieczyński)
Rutkowski Ignacy Leon Jan Kanty Aleksander h. Pobóg (1804-1878) – właściciel wsi Borzykowa i wójt gminy, uczestnik powstania styczniowego. Ur. we dworze w Gawłowie w parafii Rząśnia (chrzest 2 XI 1804), s. Antoniego (właściciela lub dzierżawcy majątku) i Tekli z Łabęckich. Miał co najmniej 8 rodzeństwa: Konstancję (ur. ok. 1805), Helenę (1806-1806), Jana Nepomucena Konstantego (ur. 1807), Romana Piotra Karola (ur. 1809), Eufrozynę Izabellę (ur. ok. 1813), Antoniego Gwalberta Bonawenturę (ur. 1816), Mariannę (1818-1819) i Wojciecha Izydora (1820-1820). I. Rutkowski ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wg wspomnienia pośmiertnego miał być oficerem WP i uczestnikiem powstania listopadowego, co jest wątpliwe w świetle zapisów aktu małżeństwa. Wiadomo, że co najmniej od 1827 dzierżawił rządową ekonomię olsztyńską. Wcześniej miał też gospodarować w ekonomii żarnowieckiej i koziegłowskiej. 25 V 1831 r. ożenił się w Dębowcu w parafii Wiewiec z Bogumiłą Strzelecką, c. Antoniego i Marianny ze Starczewskich, która w wianie przyniosła mu dobra Dębowiec i Lgota [Wielka]. Początkowo mieszkali w Turowie (parafia Olsztyn). W 1837 r. zakończył się okres dzierżawy ekonomii Olsztyn, I. Rutkowski z niewiadomych przyczyn nie uzyskał jej przedłużenia i małżonkowie przenieśli się do Dębowca. Mieli siedmioro dzieci: Antoniego Franciszka Ignacego (1832-1834), Mieczysława Edwarda (ur. 1833), Mariannę Bolesławę (ur. 1836), Władysława Marka (25 IV 1839-1863), Bronisławę Teklę (ur. 1841), Zygmunta Antoniego (ur. 1843), Stefana Napoleona (ur. 1846). Później sprzedali majątek w Lgocie i Dębowcu, po czym zakupili posiadłość w Borzykowej. I. Rutkowski został wylegitymowany ze szlachectwa w 1837 r. Członek Towarzystwa Rolniczego (1861). W czasie powstania styczniowego w jego dworze zorganizowano szwalnię, w której szyto mundury i odzież dla powstańców. Wraz z synem Władysławem wziął udział w walkach w oddziale Aleksandra Lütticha. Czasowo aresztowany, oskarżony o uczestnictwo w powstaniu. Zarzucono mu również, że jego córka Bolesława ukrywała dwóch powstańców. I. Rutkowskiego skazano na karę grzywny w wysokości 200 (lub 300) rub., był później szykanowany przez władzę i objęty nadzorem policyjnym. Zm. w Borzykowej 19 X 1878 r. Uzupełnienie: Radomszczański Słownik Biograficzny, t. IV, s. 143-144.
Wspomnienie pośmiertne Ignacego Rutkowskiego („Gazeta Narodowa” 1878, nr 262, s. 2-3)
Po powstaniu władze objęły nadzorem policyjnym kilka osób z parafii Borzykowa: Joannę Janinę Pytel, Kazimierę Pytel, Ignacego Rutkowskiego, Wojciecha Tarkę, Michała Trzaskacza (ur. w 1828 r., s. Franciszka i Zofii z d. Kosmala, mieszkańca Borzykowej, w 1881 r. ożenił się w Kłomnicach z Marianną Przegrodą – akt małż. 22/1881, par. Kłomnice), Dyonizego Czarnieckiego (gajowego, mieszkańca Pągowa) i ur. w Pągowie Antoniego Szylera (patrz więcej: Maluszyn).
W Polichnie (par. Borzykowa) urodził się powstaniec Józef Walenty Majer (patrz więcej: Radomsko).